Moduł II – Terapia dziecka spastycznego
HEMIPLEGIA
1. Ocena jako integralny plan terapii.
2.Prawidłowe pozycje ułożeniowe w okresie niemowlęcym.
3. Badanie odruchów.
4. Nieprawidłowości rozwojowe, szczególnie w pozycjach ułożeniowych.
5. Współruchy – synkinezy, reakcje stowarzyszone.
6. Pozytywna reakcja podparcia.
7. Zaburzenia równowagi.
8. Spastyczność, jej rozkład oraz wpływ na możliwości ruchowe dziecka.
9. Wpływ zabiegów operacyjnych.
10. Hamowanie asymetrii.
11. Hamowanie reakcji stowarzyszonych.
12. Poprawa czucia oraz angażowania strony niedowładnej.
13. Stymulacja kontroli symetrii.
DIPLEGIA
1. Ocena jako integralny plan terapii.
2. Opóźnienie prawidłowego rozwoju.
3. Spastyczność.
4. Reakcje stowarzyszone.
5. Dominacja PRP oraz NRP.
6. Nieprawidłowa lokomocja.
7. Poprawa kontroli tułowia.
8. Hamowanie reakcji stowarzyszonych.
9. Hamowanie reakcji tonicznych.
10. Samodzielność w ubieraniu i rozbieraniu, lokomocja.
TETRAPLEGIA
1. Ocena jako integralny plan terapii.
2. Przetrwałe reakcje toniczne – ATOS, STOS, TB.
3. Brak orientacji środkowo linijnej.
4. Brak kontroli głowy.
5. Brak kontroli tułowia.
6. Hamowanie spastyczności.
7. Hamowanie reakcji tonicznych.
8. Poprawa kontroli głowy.
9. Poprawa kontroli tułowia.
10. Wyzwalanie reakcji prostowania, równowagi.
11. Nauka prawidłowego wstawania, siadania, lokomocja.
12. Prawidłowa pionizacja.
13. Przykurcze: profilaktyka, operacje.