Refluks żołądkowo-przełykowy u niemowląt – cz. I

Wszystkie niemowlęta od czasu do czasu ulewają. Wynika to z refluksu żołądkowo-przełykowego, czyli przedostawania się treści żołądkowej do przełyku, czasami połączonego z regurgitacjami tzn. właśnie ulewaniem. Refluks jest fizjologicznym zjawiskiem w każdej grupie wiekowej. W 2009 roku grupa ekspertów opracowała dokument „Wytyczne postępowania klinicznego w refluksie żołądkowo-przełykowym u dzieci”, który stanowi podstawę do określenia, kiedy refluks staje się problemem wymagającym leczenia.wspólne zalecenia Północnoamerykańskiego Towarzystwa Gastroenterologii Dziecięcej, Hepatologii i Żywienia oraz Europejskiego Towarzystwa Gastroenterologii Dziecięcej, Hepatologii i Żywienia”.

Na podstawie tych wytycznych postaram się przybliżyć Wam aktualne standardy diagnostyki, a w kolejnym artykule leczenia i postępowania u niemowląt z tym problemem

Kiedy ulewanie przestaje być fizjologiczne?

Refluks żołądkowo-przełykowy staje się problemem zdrowotnym, gdy:

• Ulewanie występuje co najmniej 2 razy dziennie przez co najmniej 3 tygodnie.
• Ulewanie utrudnia karmienie, objawiając się nerwowością dziecka, trudnościami w połykaniu lub zachłyśnięciami.
• Treść ulana zawiera krew.
• Ulewaniu towarzyszą wymioty, zachłyśnięcia lub bezdechy.

Dodatkowe objawy refluksu

Objawy dodatkowe mogą obejmować:

• Brak przyrostu masy ciała i długości ciała dziecka.
• Nieprawidłową pozycję ciała.
• Ciągły niepokój i napięcie dziecka.
• Nawracające infekcje układu oddechowego.
• Niedokrwistość.
• Zaburzenia rozwoju.

Według wytycznych, refluks żołądkowo-przełykowy często bywa mylnie diagnozowany u dzieci, które ulewanie mają w stopniu fizjologicznym.

Grupa ryzyka refluksu

Refluks żołądkowo-przełykowy jest bardziej prawdopodobny u dzieci, które:

• Są otyłe.
• Mają zaburzenia neurologiczne.
• Mają wrodzone zespoły genetyczne.
• Cierpią na wrodzone choroby przełyku.
• Przeszły przeszczep płuc.
• Zmagały się z mukowiscydozą.
• W rodzinie występują tendencje do refluksu.

Diagnostyka refluksu żołądkowo-przełykowego

Diagnostyka refluksu u niemowląt jest skomplikowana, ponieważ objawy mogą być podobne do innych problemów, takich jak kolka niemowlęca czy alergie pokarmowe. Wywiad medyczny jest kluczowy i powinien obejmować:

• Dietę i karmienie.
• Szczegóły dotyczące dolegliwości dziecka.
• Inne problemy zdrowotne.
• Stosowane leki.
• Historię medyczną rodziny.
• Sytuację psychospołeczną (np. stres).
• Ogólny rozwój dziecka.

Badania wykorzystywane w diagnostyce refluksu to:

• Godzinna pH-metria przełyku.
• Kojarzenie pH-metrii i pomiaru impedancji wewnątrzprzełykowej.
• Manometria przełyku, która ocenia motorykę przełyku.
• Endoskopia i biopsja błony śluzowej przełyku.
• Badanie kontrastowe górnego odcinka przewodu pokarmowego z użyciem papki barytowej.
• Scyntygrafia.
• USG przełyku i żołądka.
• Badanie popłuczyn oskrzelikowo-pęcherzykowych oraz aspiratu z ucha środkowego.

U starszych dzieci w diagnostyce refluksu można stosować próbne leczenie inhibitorami pompy protonowej przez maksymalnie 4 tygodnie, jednak ta metoda NIE JEST stosowana u niemowląt

O postępowaniu i związku refluksu z rozwojem psychomotorycznym dziecka możecie przeczytać w drugiej części tekstu.

Bibliografia:

1. 1. https://www.mp.pl/pediatria/artykuly-wytyczne/wytyczne/50181,postepowanie-wrefluksie-zoladkowo-przelykowym-udzieci-cz-i

1. 1. https://www.mp.pl/pediatria/artykuly-wytyczne/wytyczne/52038,postepowanie-w-refluksie-zoladkowo-przelykowym-udzieci-cz-ii

1. 1. https://gastrologia.mp.pl/diagnostyka/86073,leczenie-operacyjne-choroby-refluksowej-i-przepukliny-rozworu-przelykowego-fundoplikacja-sposobem-nissena